Mój przyjacielu
|
|
Antonina Krzysztoń
|
|
Mój przyjacielu smutno mi Że jesteś smutny i samotny Nie zapominaj jest taka noc Która w słabości tylko mieszka
|
D C C H7 G C C H7
|
Światłość w ciemności świeci Ciemność jej nie ogarnia
|
C G a e C G a G
|
Ty przecież wiesz nie szkodzi to Że jesteś postny i samotny Nikomu to nie szkodzi bo Nie szkodzi nic że jesteś postny
|
|
Jesteś bezbronny tak jak deszcz Nad sobą się zatrzymujesz Wiele tajemnic tak poznajesz Strugami w ziemię płynąc
|
|
Ach przez otwarte serce ptak Ptak o błękitnych skrzydłach I uwił sobie gniazdo w nim Na jakiś czas się tu zatrzyma
|