Spóźnione Nadzieje
Małżeństwo z Rozsądku
słowa: A.Kobus, muzyka: R. Leonhard


e
Pamiętam nasze rozstanie
C                                       G       H7
smutniejsze przez jesienne deszcze
e
oczy
szepczące pożegnanie
C                                       G         H7
i twoje słowa: Kochasz mnie jeszcze?

C                                 e
W gardle uwiera grudka żali
D          C              e
wciśnięta przez złośliwe duchy
C e
w uszach słyszalny gdzieś w oddali
D                     H7
jazzowy bzyk spóźnionej muchy

C              D                   G C
Ledwie słyszalne obwieszczenie
a                              H7     e
przez deszczu szemrzące strugi
C              D             G           C
pociąg ze stacji spóźnione nadzieje
a          H7            e
wjedzie na peron drugi

Mimo mych zaklęć nie milknie burza
walizki pudło mokre deszczem
w spoconej dłoni wyblakła róża
napięte nerwy przenoszą dreszcze

W zmokniętych włosach szare wstążki
trudno o słowa radości
i nawet czary dobrej wróżki
nie zwrócą pierwszej miłości

Tak zapamiętam cię już zawsze
w żółtawym świetle
reflektorów
połyka cię wagonu wnętrze
proszę odsunąć się od torów.