(kapodaster na II progu)


Byle do jutra. Dzisiaj jeszcze możnac9  d07

myśleć o jutrze jak o drugim brzeguc9  d07

tej samej wyspy zatopionej w morzu               f c Gis

jasnych, zatartych konturów.           D07 G

 
Byle do jutra. Dziś trzeba zapomnieć
o tym co wczoraj zdawało się jutrem:
śmieszną nadzieją na coś lub obawą
przed czymś, co przyjdzie, a więc już się stało.

Byle do jutra. Smak gorzkiej herbaty
osiadł na wargach jak parodia szeptu;
dogasa płomyk w popielniczce zmierzchu,
dogasa płomyk już po tamtej stronie.
 
Byle do jutra. Dzisiaj można jeszcze
myśleć o jutrze, jak o brzegu drugim
tej samej rzeki, która chłodnym dreszczem,
albo gorącą oblewa nas strugą.