Niepokój
Stare Dobre Małżeństwo
Mosty które |
d |
pod osłoną nocy |
B |
przerzuciliśmy do siebie |
A7 |
porywa świt |
B A7 |
trwa potop jutrzenki |
d |
po obu brzegach |
B |
bezradnie biegamy |
A7 |
ręce do siebie wyciągamy |
B A7 |
|
|
twoje oczy |
B A7 |
rozwarte szeroko rozstaniem |
d |
oddalają się i serce za nimi podąża |
B A7 d |
oglądając się raz po raz za siebie |
B A7 d |
oglądając się za siebie |
B A7 d |
|
|
przez niebo przebiega |
|
dreszcz niepokoju |
|
rozstępuje się świat |
|
na dwie połowy |
|
i coraz mniejsza |
|
staje się |
|
włosów chmura |
|
kasztanowa |
|
|
|
i twoja ręka |
|
wyrwana z mojej |
|
do stacji |
|
zbliżają się |
|
robotnicy |
|
dnia powszedniego |
|
o twarzach przeraźliwie |
|
trzeźwych |