Dziwne dzielnice z księżycem
Stare Dobre Małżeństwo
Świat ma dziwne dzielnice |
G D7/4 |
szczególnie zaś nad ranem |
C G |
anioł drzemie w piwnicy |
D e |
po nocy nieprzespanej |
F D7 |
|
|
Chce się gdzieś powracać |
e h |
lecz nie ma już do kogo |
C G |
więc jeszcze jedno piwo |
D e |
choć trochę tu drogo |
F D7 G G7 |
|
|
Dziwne dzielnice z księżycem |
F D7 |
trochę pijane i trochę jałowe |
e C |
w kieszeni adres do nikąd |
G |
i całkiem pusto dziś w głowie |
D e |
|
|
Brak ci pomysłu na życie |
|
może to tylko chwilowe |
|
w kieszeni trochę miedziaków |
|
a tramwaj ma numer - koniec |
|
|
|
Dom jest tak dziwnie smutny |
|
szczególnie zaś nad ranem |
|
listy są serwetkowe |
|
a słowa poplątane |
|
|
|
Chce się gdzieś uciekać |
|
lecz nie ma już do kogo |
|
pociągi takie puste |
|
w nieznane nocą się drożą |
|
|
|
Jesteś tak samotny |
|
szczególnie zaś nad ranem |
|
krzyżówkę rozwiązujesz |
|
choć wszystko zaplątane |
|
|
|
Chce się gdzieś powracać |
|
lecz bramy już zamknięte |
|
i życie tylko tak boli |
|
jak nagle pęknięte serce |